“Kız
dediğin kikirdemez!”
“Kız
kısmı sağa sola bakmaz!”
“Kız
dediğin kalçasını oynatarak yürümez!”
“Kızlar,
göğsünü hoplatmaz!”
Bu
meal ve manada yığınlarca söz vardır; hepsi de kızları terbiye etmek içindir.
Bu
sözleri de kızlarına baktıkça içi eriyen analar, hem de en erkek pozlarıyla
söylerler. Kendileri de anacıklarından öyle görmüşlerdir. Çünkü anasına bakıp
kızını alırlar; kızına sarkıntılık edilse hesabını anadan sorarlar.
Edebe
terbiyeye muhtaç olan kızlardır…
Bu
terbiye sistemi değil, İslamiyet ise hiç değil…
Zavallı
kızım benim…
Seni
bu bilinçaltında “kuma gömme”nin yattığı modern cahiliyyenin içinde yapayalnız
bıraktığımızın farkında değiliz...
Ayaklarının
altına cennet serilmişken, yeryüzünü sana cehennem ettik…
Dinle
oğlum!
Er
dediğin “Nazarberkadem” yürür, göz terbiyesi olmayandan er olmaz…
Er
dediğin gözünden avlanır…
Koltuklarını
kabartarak yürüme; aheste ol, sıradan… Erlik, koltuğunun altına bir somun sıkıştırıp,
helal lokma ile eve dönmektir…
Harami
niyetlerle bir kızcağızın gönlünü çelmeye kalkmak namussuzluktur…
Fakir
ol, az kazan, helalini iste her şeyin…
“Dinle
oğlum!” diye başladım ve aklıma gelenleri söyleyiverdim.
Söylemeli
değil mi?
Ey,
anasına bakıp kızını alanlar!
_____________________
BİZİM
SİVAS GAZETESİ YAZILARI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder