Sabahçı
kahve gibiyim kimler uğramıyorki
Ölüler gedikli
müşterimdir sanki biraz çekingen.
Elleri buz
kesilmiş yok sokacak cepleri
Isınıp
çıkacaklar çay istemezler zaten
“Ölüm de
geçicidir!” diyorum, güya teselli
Gülüşüyoruz
bir yandan acımız da var
Her birine
taze açmış üç de gulhüçiçeği;
Hoş olmalı sanırım
böyle hatırlanmalar.
Duyan
geliyor bizde muhabbet gani
Ocak dalmıştır
bazen, vakit de geçmiş…
Dert değil çakarız
bir daha kibrit-i ahmeri
Su söyler
bardak dinler gerisi bahaneymiş.
Yatak, yatak
değil uzun yol arabası
Tam dalarken
uykuya çift hörgüçlü bir rampa…
Havalanır
cümle kuşlar kalbimin akrabası
Gün
ışıyor kalksana gün ışıyor kalksana…
Dergâh
Dergisi, Eylül, 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder