HİÇ KAYBETMEYENLERE AĞITTIR
“Küçük Prens’in
hatırasına”
Ey âlemi olmayanlar âlem içinde
Sandıklar içinde meleşen kuzular
Ey kuzusunu ararken kurda düşenler
Uçsanız rüyanız yok konsanız çölünüz…
Kaybedemezsiniz çünkü yolunuz yok.
Evleriniz yönünü bilmez elleriniz önünü
Ezberden okursunuz dünden bugünü
On soruda mutluluk yüz soruda metafizik
Tezgâhlar açık büfe tercihler çoktan seçmeli…
Cevaplarla dolusunuz sorunuz yok.
Hatıranız her celsede güncellenmeli
Adaklar sunmalısınız kâğıttan kalelere!
Uçuşurken genleriniz konfetilerle
“Hanimiş bana!” demeli süt dişleriniz…
Çocuk olursunuz çocukluğunuz yok.
“Mutlak gülmelisiniz öğünler arasında!”
Bu bir uzman öğüdü: Uzatır ömrünüzü
Ölüm çatırtılarla düşmeden çatınıza
Gıdıklamalı sizi bir kahkaha böceği…
Gülersiniz… Gülüştükleriniz yok.
Ey âlemi olmayanlar âlem içinde
Ey ruhlarını gözlerinden akıtanlar
Ne bileyim kimsiniz kimlerdensiniz
Meleşen de benim kuzusunu arayan da…
Açıktayım belki düşen de benim kurda.
Yoluna zor yürüyen bir gezegeniniz var
Gökten size göz kırpan bir yıldızınız yok.
Berat Demirci, Sivas, 1988
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder