“Bizim zamanımızda…” dediğimizde
En çocuk yüzüyle gelir zaman bize.
Çaresizliğimizi anlarız ve yoktur
tesellisi
Silinmez simalarıyla bir bir sevdiklerimiz
Acıtır öptükçe öptükleri yerleri.
Ömür böyle sökülürmüş demek ki, hatırladıkça
Kuşlukta zayıflayan şebnemler gibidir,
gülümseriz…
Bize değen bir söz vardır her şarkıda
mutlaka
İçimize gülüşmeler doluşur sessiz
sessiz…
Kanımızda hemşire en çok ayrılık
vardır
Pelte pelte vuran odur kalbimize…
Dereceye bakma tutup ışığa boşunadır
Ölçemezsin yandığımızı ne ateşler
içinde…
“Bizim zamanımızda” bir sen vardın ki
Herşeyin içindeydin ve hâlâ öylesin…
Bazen az sevmeliymişim diye bir
vesvese geçse de
Sen bana Allah’ın emrisin…
İtibar, Mayıs, 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder