İTİRAF

Karanlığa diri diri gömülmeseydi o da

Hergün ayrı giyinen bir mesnevi olabilirdi.

Aklarız kendimizi bakıp eski günahlara

Mutlu olmamız gerek bugün kimse ölmedi.

Susar ketumdur çöl suçsa budur suçu

Kâğıda da sarılır barbicik buluta da.

Nerelidir bu garip kelimeler kimdedir ipin ucu

Sorardık anlasak dilini bir sokak lambasına…

Konuşmadık ne kaldı söyleyin üzerine

Dönmüyor yüzünü hiçbir şey öylesine sağırım.

Öylesine eğrilmiş ki söz dönüyor kendine

Ayrı eve taşınmış sanki benden bir yanım…

Altı üstü bir kum saatiydi deme be âşık

Onun öyle güzel öyle güzel saçları vardı ki…

Beni hâlâ beni hâlâ dirilerden saysaydık

Sebeb-i hayatım olurdu bir tek teli.

DERGÂH, Haziran, 2012